بنا بر قانون ممنوعیت بکارگیری بازنشستگان مصوب ۱۳۹۵، افراد بازنشسته نمی توانند شهردار شوند. این خبر خوبی برای تبریز نیست. چون اکثر گزینه‌های اصلح برای پست شهرداری تبریز مشمول این قانون می‌شوند. به یاد دارید که در مهر ماه سال ۹۷ محمد علی افشانی شهردار وقت تهران، به زور همین قانون ملزم به استعفا شد. این درحالی است که عده‌ای از خواص تبریز، همچنان علیرضا نوین را ناجی شهر می‌دانند و عقیده دارند این شهر به کسی مثل نوین نیاز دارد. عبداله فتح اللهی هم نسخه ویژه‌ای برای درد تبریز بود که متاسفانه قانون عدم بکار گیری بازنشستگان، به پای تجربه و تخصص او هم می‌پیچد و تبریز را از داشتن شهرداری بنام محروم می‌کند. با استناد به این قانون نمی‌توان فرج محمد قلیزاده را پشت میز شهردار تبریز دید.
بالاخره شهردار این شهر کیست؟! شعارهای ائتلاف اصولگرایان در ایام انتخابات شوراها اینطور القا می‌کرد که شهردار منتخب این طیف جوانی اصولگرا از بدنه شهرداری تبریز خواهد بود. کسی که طبق شعارهای این ائتلاف؛ انقلابی، عدالت خواه و دادگر است، شخصی با این ویژگی‌ها یقینا باید شجاعت رفتاری داشته باشد. اگر همه این موارد را در کنار هم قرار بدهیم نه رسول موسایی، قائم مقام شهردار تبریز و نه تراب محمدی، ریاست بازرسی شهرداری تبریز و نه بسیاری دیگر؛ نمی‌توانند گزینه‌ی منتخب اصولگرایان شورای ششم باشند. در این شرایط نام‌هایی مثل یعقوب هوشیار و مسعود برزگر جلالی و فریدون بابایی اقدم به میان می‌آیند. افرادی که جوان هستند و تجربه خوبی در مدیریت دارند و در نهاد شهرداری تبریز به عنوان افرادی سرد و گرم چشیده شناخته می‌شوند. اما هر کدام از این شخصیت‌ها به دنبال نام خود یکی دو اما و اگر دارند. برزگر جلالی ویژگی‌هایی دارد که شاید با این شورا به تعامل نرسد. هوشیار مخالفانی جدی و سنگ انداز دارد و بابایی اقدم مزایا و معایبی دارد که انتخاب او با حرف و حدیث فراوان همراه خواهد بود.
- نویسنده : فائزه صدر
لینک کوتاه :
http://burapress.ir/?p=26678
