«گونبر» که در تابلوها “گنبرف” نامیده شده؛ روستای سرسبزی است که معروف به قطب گل محمدی آذربایجان است و هر ساله از اواخر خرداد تا اوایل تیر میزبان گردشگران ِ “جشنواره گلاب گیری” است.
اگر از تبریز قصد سفر به گنبرف داشته باشید دو مسیر پیش روی شماست، از سمت اسکو و یا از سمت آذرشهر. مسیر آذرشهر به گنبرف در این فصلِ سال زیر کشت دیمی گندم قرار دارد، از گندم‌های طلایی که رد می‌شویم به انبوه درختان گردو و گیلاس زرد می‌رسیم که جاده را در آغوش گرفته‌اند. از اینجا هوا کم کم شروع به خنک شدن می‌کند.
بعد از طی کردن روستاهای مجارشین و کردآباد کم کم سر و کله‌ی بوته‌های گل سرخ در کنار جاده پیدا می‌شود. اگر در ساعات اولیه روز به آنجا برسید به ندرت گلی روی شاخه‌ها می‌بینید، چون گل‌ها از ساعت ۵ صبح تا طلوع آفتاب توسط زنان روستا چیده می‌شوند. اهالی معتقدند بهترین نوع گل محمدی، گلی است که شب شکفته شود و تا طلوع آفتاب چیده شود، چون هرچه کمتر رنگ آفتاب ببیند، همانقدر خوشرنگ‌تر و سرخ‌تر می‌شود.
چند ساعت قبل از طلوع آفتاب هیاهویی روستا را دربرمی‌گیرد، زنان و کودکان با سبدهای رنگی و حصیری راهی گل چینی می‌شوند. مردان روستا کامیون‌های مملو از گلِ روز پیش را راهی کاشان میکنند تا به نام “گلاب کاشان” فرآوری و فروخته شود، زیرا متاسفانه در این روستا زیرساخت و سرمایه کافی برای گلابگیری پیشرفته وجود ندارد و “گلاب گنبرف” مانند سایر عرقیجاتِ آن ازجمله نعناع، شاهسپران و… تنها در خودِ این روستا و در مقیاس محلی به فروش می‌رسد و با وجود پتانسیل بالا، مانند گلابِ نیاسرِ کاشان شهرت جهانی ندارد.
گنبرف یک روستای پلکانی است، خانه‌ها در برِ جاده اصلی روستا هستند و مزارع ِ هر خانواده از پشتِ خانه هایشان تا دامنه رشته کوه های سهند بصورت پلکانی و شیبدار کشیده شده‌اند. دلیل این امر این است که در صورت بارندگی، بوته ها کمتر در معرض آب قرار بگیرند، زیرا قیزیل گول، هرچه کمتر آبیاری شود همانقدر خوشبوتر و خوش عطرتر می‌شود.
اگر علاقه به تجربه شب مانی در این روستا دارید، باید تا سال بعد صبر کنید، زیرا در حال حاضر بدلیل همه گیری کرونا امکان اسکان شبانه وجود ندارد. کسی که یک بار این تجربه را داشته باشد، هرگز شب‌های خنک و مرطوب و بامداد خوش عطر و دل انگیز آن را فراموش نمی‌کند.
- نویسنده : محیا شمس
لینک کوتاه :
http://burapress.ir/?p=26672
