حافظه چهل ساله مردم کمتر مدیرانی چون شهرام دبیری را به خاطر می آورد و کسانی با این تیپ و شخصیت کمتر پشت میز مدیریت های دولتی و غیر دولتی نشسته اند.
البته می توان این مورد را که به معنای امکان حضور همه افراد و اقشار جامعه در نهادهای انتخابی است، تنها ویژگی مثبت شهرام دبیری برای مدت حضورش در شورای شهر دانست.
اما آنچه محل نقد است فرصت سوزی دبیری در این فرجه بود. دبیری پزشک سرمایه داری است که هرگز نتوانست از موقعیت متفاوت خود به نفع دموکراسی و در مسیر تثبیت احترام به تفاوت های موجود در جامعه استفاده کند.
به زبان ساده تر، دبیری می توانست با مدیریتی توانمند و درخشش در شورای شهر، الگویِ ورودِ نخبگانِ تمامی اقشار به پارلمان شهری باشد و مسیر اجرای واقعی مردم سالاری در انتخاباتهای پیش رو را هموار کند.
درحالیکه حواشی پیرامون او و مدیریت ضعیفی که بر مجموعه شورای شهر داشت امروز به جریان تمامیت خواه و تندرو این اجازه را داده که باز به فکر یکدست کردن نهاد های انتخابی بیفتد.
در حقیقت مسند نمایندگی شورای شهر جدا از وظایف ذاتی این نهاد، محلی برای تثبیت پایه های مردم سالاری بود و عملکرد نمایندگان، خصوصا کسانی با ویژگی های ظاهری، شخصیتی و موقعیتی شهرام دبیری، می توانست از تقسیم نامتعادل قدرت در شورای ششم جلوگیری کند.
شهرام دبیری در دوره های سوم، چهارم و پنجم شورای شهر تبریز با کسب رأی بالایی وارد عمارت ساعت شد و نه سال بر صندلی ریاست شورای شهر تبریز تکیه زد.
شهرام دبیری برای شرکت در رقابت های ششمین دوره شورای شهر تبریز ثبت نام کرد ولی صلاحیت وی توسط هیات نظارت بر انتخابات رد شد.
- نویسنده : فائزه صدر
